Veel berichten op internet wijzen er op dat je als verwerkingsverantwoordelijke niets meer mag zonder de toestemming van de betrokkene. Als je nieuwsberichten een beetje bijhoudt dan kan je dat niet ontgaan zijn.

Na diverse AVG trajecten bij organisaties, kom ik tot de overtuiging dat na invoering van de AVG het wel eens andersom zou kunnen zijn: dat er minder toestemming wordt gevraagd dan voorheen. Hoe zit dat?

Allereerst, het is echt een misverstand dat er voor allerlei verwerkingen van persoonsgegevens toestemming nodig is. Toestemming is slechts een van de zes wettelijke bases die in de AVG zijn vastgelegd. Helaas wordt ‘toestemming’ in de AVG als eerste genoemd, terwijl het feitelijk meer een ‘restpost’ is. Als er geen andere wettelijke basis van toepassing is, dan moet je om toestemming gaan vragen…

En met name de wettelijke basis ‘gerechtvaardigd belang’ is voor veel organisaties heel interessant, omdat dit een afweging is die de organisatie zelf mag maken. Zo was ik onlangs bij een AVG bijeenkomst voor kerken, waar een landelijk kerkgenootschap aangaf dat ze alle vastlegging van de leden onder gerechtvaardigd belang gaan doen… “We zien wel waar het schip strandt”.

Wat er feitelijk gebeurt, is dat veel organisaties nu bewust afwegingen maken ten aanzien van de wettelijke basis voor hun verwerkingen. Waar voorheen eigenlijk zonder veel nadenken toestemming werd gevraagd, wordt bij deze heroverweging vastgesteld dat voor veel van deze gevallen ‘gerechtvaardigd belang’ ook te verdedigen is. En dat voorkomt een hoop administratie, omdat toestemming onder de AVG wel aan veel meer eisen moet voldoen.

Al met al een verrassend neveneffect van de AVG! Benieuwd naar jullie opinie!